آیا قارچ ها جنگل ها را کنترل می نمایند؟ ، نتایج یک تحقیق درباره شبکه گسترده قارچی در جهان
به گزارش وبلاگ سارا، بعضی دانشمندان معتقدند که شبکه ارتباطی قارچ ها، جنگل ها را به هم متصل و اطلاعات را انتقال می دهد، اما اخیرا سه دانشمند استدلال نموده اند که دیگران، احتمالا درباره گستردگی این شبکه اغراق نموده اند.
به گزارش وبلاگ سارا و به نقل از ساینس الرت، در دهه های اخیر، موضوعی به طور فزاینده، توجه محققان را به خود جلب نموده است: آیا ممکن است که شبکه های ارتباطی قارچ ها در یک شبکه چوبی، زیست بوم های جنگلی را به هم متصل نموده باشند؟
سه زیست شناس از دانشگاه آلبرتا و دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا، و دانشگاه می سی سی پی در ایالات متحده، می گویند که دانشمندان ناخواسته با نادیده گرفتن محدودیت های مطالعات قبلی در گستردگی شبکه های قارچی مبالغه نموده اند.
زیست شناسان بیش از 1500 مقاله علمی را تجزیه و تحلیل کردند و تعداد ادعاها بر اساس شواهد ضعیف یا گمشده را محاسبه کردند. آنها دریافتند که درصد ادعاهای بدون پشتوانه در 25 سال گذشته، با سوگیری نسبت به اثرات مثبت شبکه های قارچی، دو برابر شده است.
جیسون هوکسما، ملانی جونز، و جاستین کارست زیست شناسان این تحقیق می نویسند: بعضی از نقل قول های بدون پشتوانه از مقالات قبلی خود ما آمده اند. این نوع اظهارات بدون پشتوانه باعث شده ما دانشمندان، احتمالا بدون قصد قبلی، به حاملی برای ادعاهای بی اساس تبدیل شده ایم.
مدل های شبکه گسترده درختان استدلال می نمایند که شبکه های همزیستی قارچ ها و درختان منابعی مانند آب و نیتروژن را برای گیاهان دیگر فراهم می نمایند، در حالی که هشدارهایی را به یکدیگر و درباره شکارچیان حشرات هم می رسانند.
این واقعیت که قارچ ها با زندگی در ریشه های گیاهان (معروف به میکوریزا) یا با زندگی در خاک (معروف به اکتومیکوریزا) با درختان روابط وابسته ایجاد می نمایند، مورد بحث نیست. با این حال، معین معماری و پیچیدگی سیستم های اشتراک گذاری منابع گسترده که به عنوان شبکه های رایج میکوریزی (CMN) شناخته می شوند، بسیار سخت تر است. زیست شناسان می گویند هنوز شواهدی کافی و قابل اتکا برای یک شبکه وسیع و پیچیده وجود ندارد.
نقشه برداری از قارچ ها و درختان در یک جنگل کار دشواری است و تنها پنج مطالعه در دو نوع جنگل صورت گرفته است. این مطالعات نیز نمی توانند ثابت نمایند که اتصالات قارچی دائمی هستند. ریشه های هیفا و میکوریزا به سرعت تغییر می نمایند و اتصالات قطع می شوند.
محققان می گویند که عوامل مخدوش نماینده بالقوه در بسیاری از آزمایش ها به درستی کنترل نمی شوند. حتی زمانی که نویسندگان یک تحقیق به محدودیت های تجربی اشاره می نمایند، اغلب به وسیله محققانی که به مطالعات اصلی استناد می نمایند، نادیده گرفته می شوند. به این طریق است که شواهدی در حمایت از شبکه های قارچی بسیار قوی تر از آن چیزی به نظر می رسد که واقعا هست.
بیشتر بخوانید:
- فیل ها چطور جان ما را نجات می دهند؟ | یک واقعیت جالب درباره زندگی فیل های جنگلی
هوکسما، جونز و کارست چندین توصیه برای آزمایش هایی ارائه می نمایند که می تواند وجود شبکه های قارچی را معین کند، از جمله نقشه برداری از قارچ ها در طیف گسترده ای از جنگل های سراسر دنیا، استفاده از رنگ ها برای ردیابی آب در حال جریان در شبکه، و جمع آوری داده های اضافی در خصوص مخدوش نماینده های احتمالی تحقیق.
این سه نفر می گویند: اجازه دهید آزمایش های جدیدی ابداع کنیم، شواهد بهتری بخواهیم، درباره توضیحات جایگزین برای نتایج به طور انتقادی فکر کنیم و در خصوص ادعاهایی که منتشر می کنیم، گزینشی تر عمل کنیم. در غیر این صورت، ما با این خطر مواجهیم که شبکه چوبی را به یک فانتزی زیر پای خود تبدیل کنیم.
این مقاله در Nature Ecology & Evolution منتشر شده است.
منبع: همشهری آنلاین